Unsung Heroes
Ik ben Magdalena. Ik ben 28 en heb twee kinderen, één van 9 en één van 5. Ik ben opgegroeid in een ghetto in Sofia, Bulgarije, en getrouwd toen ik 14 was.
Nu ben ik ertegen dat meisjes zo jong trouwen maar waar ik opgroeide was dat normaal. Mijn ouders wilden juist dat ik mijn school afmaakte maar ik was beïnvloed door mijn omgeving en wilde graag trouwen. Er werd toen door de mensen om mij heen verwacht dat ik met school zou stoppen en kinderen zou krijgen.Toen ik net getrouwd was deed ik mee aan een project van Dokters van de Wereld over het voorkomen van ongeplande zwangerschappen. Daar ontmoette ik Fanya Rameva, docent en verloskundige. Toen viel het kwartje. Ik wilde terug naar school en m’n opleiding afmaken. Maar dat was nog niet zo makkelijk.
Verwachtingen van vrouwen
Toentertijd ging mijn schoonvader ook terug naar school en begon mijn man ook aan een opleiding. Ik wilde eigenlijk hetzelfde maar ik was bang om dat aan iemand te vertellen omdat dat niet van vrouwen wordt verwacht. Mijn man wist wel van mijn droom. Op een dag verraste hij me toen hij zei dat hij me had ingeschreven voor een avondschool. In het begin was iedereen erop tegen. Maar we gaven niet op en ik heb mijn school afgemaakt. Daarna ben ik een opleiding gaan volgen aan de medische school in Varna, waar ik me met goede cijfers heb gespecialiseerd in verloskunde. In ben nu in mijn vierde en laatste jaar en loop stage. Als ik die heb afgerond ben ik afgestudeerd.
Mijn man en ik wilden dat onze zoons in een andere omgeving zouden opgroeien en daarom zijn we uit de ghetto weggegaan en verhuisd naar een andere buurt.
Ik voel me gezegend dat ik de eerste vrouw uit mijn omgeving ben die gestudeerd heeft! Ik werk in een centrum voor moeders en help hen hun eigen keuzes te maken en zorg ervoor dat ze niet met school stoppen. Ik heb er vertrouwen in dat meer vrouwen ervoor kiezen hun school af te maken en zo een bijdrage leveren aan de maatschappij.
