Halsoverkop vluchtte Vedat* (27) vorig jaar uit Turkije. Door zijn politieke activiteiten was de Koerdische activist zijn leven niet meer zeker. In een Nederlandse crisisnoodopvanglocatie worstelt Vedat met de demonen uit zijn verleden. Tot Dokters van de Wereld uitkomst biedt.

Hele dagen in bed

'Iedere keer als ik mijn ogen sloot zag ik het geweld weer voor me. Hoe ik op de grond lag en gemarteld werd. Ik sliep niet meer, waande me overal onveilig en was constant aan het piekeren. In de crisisnoodopvanglocatie waar ik woon lag ik hele dagen in bed. Totdat een kennis tegen me zei: "Ga eens naar Dokters van de Wereld, want het gaat helemaal mis met jou."'

Ruim anderhalf jaar geleden vluchtte Cem halsoverkop uit Turkije. Net als zijn hele familie was de Koerdische vluchteling al jaren actief voor de Koerdische partij HDP en werd om die reden al langer in de gaten gehouden door de Turkse overheid. Praten wat hem precies is overkomen in Turkije kan Vedat niet, dat is nog te moeilijk. Daarnaast vreest hij voor het leven van zijn achtergebleven familieleden die al zoveel te verduren kregen: het plotselinge vertrek van Vedat, maar ook het verlies van Vedats broer die vijf jaar geleden werd opgepakt en in een Turkse gevangenis verdween.

Kleine stapjes vooruit

Tweemaal per week houdt Dokters van de Wereld spreekuur in de crisisnoodopvang in Nijmegen, waar Vedat woont. Wanneer hij vorig jaar schuchter het spreekuur bezoekt, is het voor de dienstdoende arts al snel zonneklaar. Vedat: 'Ik was mentaal ziek, zei de dokter. Ze gaf me tijdelijk wat slaappillen en meldde me aan bij een ggz-kliniek. Vijf maanden stond ik op een wachtlijst. In al die maanden bleef dokter Riek van Dokters van de Wereld me opzoeken om te zien hoe het met me ging. Dat vond ik ontzettend lief.'

Inmiddels staat Vedat al tien maanden onder behandeling bij de ggz-kliniek, waar hij EMDR-therapie krijgt. ‘Ik ben er nog niet’, zegt hij, ‘maar de laatste tijd voelt alles een beetje lichter en zachter aan. Maar steeds als ik denk: "Nu heb ik die zwarte bladzijde omgeslagen", word ik tóch weer teruggefloten. Dat ik alles ben kwijtgeraakt – mijn familie, mijn beroep, wie ik was – vind ik moeilijk te verteren. Daarnaast is het leven zwaar hier in het kamp en wacht ik al maanden op de beslissing over mijn asielverzoek. Nee, mijn leven is nog niet stressvrij. Maar als ik zie waar ik nu sta, beschouw ik mijzelf als een geluksvogel dat Dokters van de Wereld op mijn pad kwam.'

* Noot van de redactie: Op Vedats verzoek is zowel zijn naam als beeld fictief