Het nieuwe kabinet moet zich inspannen voor betaalbare medicijnen. Dit is de kern van de oproep die Dokters van de Wereld en dertien andere maatschappelijke organisaties doen aan demissionair minister Schippers. Dokters van de Wereld ondersteunt het initiatief van Health Action International (HAI), waarin wij de minister oproepen om ervoor te zorgen dat ook het nieuwe kabinet zich inspant tegen hoge medicijnprijzen. Farmaceutische bedrijven houden de kosten van geneesmiddelenonderzoek geheim, terwijl ze deze gebruiken om de hoge prijzen te kunnen rechtvaardigen. Het is de verantwoordelijkheid van onze overheid om openbaarheid over de prijzen en de (onderzoeks)kosten te eisen. De overheid is ook het aangewezen orgaan om farmaceutische bedrijven aan te spreken op hun innovatie, zodat alleen medicijnen ontwikkeld worden waaraan daadwerkelijk behoefte is, met een toegevoegde therapeutische waarde. Lees hier  de ingezonden brief aan demissionair minister Schippers .

Als je ongedocumenteerd bent mag je niet werken. En heb je dus ook geen geld om een bril aan te schaffen als je niet goed kunt zien. Stichting Eyes for the World helpt door oogtesten te doen en gratis brillen uit te delen aan kansarmen. In samenwerking met Dokters van de Wereld waren ze deze week in het Wereldhuis in Amsterdam. Het is 10.00 uur. Het computerlokaal in het Wereldhuis in Amsterdam is getransformeerd tot wachtkamer. Het is erg druk. Er staat een hele rij mensen voor de deur. In de wachtkamer zijn alle stoelen al bezet en er zitten zelfs mensen in de gang op de grond te wachten. Iedereen heeft gehoord over de gratis oogtest, en de bril die je daarna - indien nodig - gratis mee naar huis krijgt. Iedereen die hier vandaag is heeft geen geldige verblijfspapieren en dus ook geen baan. Een bril aanschaffen is voor hun dus onmogelijk. Koen van Pottelbergh, optometrist en oprichter van Eyes for the World heeft de zaal naast de ‘wachtkamer’ ingericht als behandelkamer. Aan de muur hangen posters met letters in verschillende grootte, zoals je ze bij de oogarts ziet hangen. Hij heeft meetapparatuur bij zich en een hele lading brillen met verschillende sterktes. Iedereen heeft recht op goed zicht Lema, een vrouw van 39 uit Ethiopië is als eerste aan de beurt. Ze kan niet goed zien van dichtbij en heeft vaak last van hoofdpijn. Een bril kan ze niet betalen. Ze is dan ook erg dankbaar dat ze vandaag hulp krijgt. Een beetje spannend vindt ze het ook. Koen begint met de meting. Om beurten moet ze haar ene en dan haar andere oog bedekken om vervolgens de letters op de poster op te noemen. Lema blijkt -1,5 te hebben aan beide ogen en krijgt een mooie bril van Koen. Ze is er heel blij mee! Eyes for the World werd vijf jaar geleden opgericht door Koen van Pottelbergh. Hij was optometrist, maar gooide zijn leven over een andere boeg toen hij een zwaar auto- ongeluk kreeg, dat hij wonder boven wonder overleefde. Koen: ‘Ik heb veel geluk gehad en een tweede kans gekregen. Hierdoor is mijn kijk op het leven veranderd en besefte ik dat ik iets voor de wereld wil doen. Ik wil iedereen de kans geven om goed te kunnen zien. Want iedereen heeft recht op goed zicht.’ Een moderne bril op maat Koen kwam in contact met een Amerikaanse professor die een zelf- verstelbare bril heeft ontwikkeld, de Focusspecs. Deze bril kun je zelf instellen op verschillende sterktes. De twee heren gingen een samenwerking aan. De brillen worden gemaakt in een sociale werkplaats door mensen met een beperking. Vanuit daar gaan ze de hele wereld over. ‘We zijn op missie geweest in onder andere Zambia en Madagascar en hebben de brillen daar uitgedeeld. Mensen zijn ontzettend dankbaar want andere mogelijkheden hebben ze daar niet.’ Voor de westerse samenleving heeft Eyes for the World inmiddels een nieuwe bril ontwikkeld. Een bril zonder dubbele glazen. Want dit ziet er in het westerse straatbeeld een beetje gek uit. Koen: ‘dankzij een nieuwe technologie, de EyeSnap Technologie, kunnen we nu alle sterktes aanbieden en een moderne bril op maat afleveren. Sinds vorig jaar werken we samen met L’OCCITANE. Een cosmeticamerk dat zich al jaren inzet voor mensen met oogproblemen. Dankzij hun sponsoring kunnen we 500 gratis brillen uitdelen.’ Weer naar buiten In de wachtkamer wordt het steeds drukker. Er is inmiddels een groep ongedocumenteerde vrouwen en kinderen uit Utrecht gearriveerd. De volgende patiënt die plaats neemt is Stephanie. Ze komt uit de Filipijnen, is 27 jaar en woont nu een jaar in Nederland. Overdag helpt ze haar oom in een Bed & Breakfast. Stephanie heeft geen goede ogen. Gezichten kan ze niet scherp zien, het schoolbord lezen was altijd een probleem en inmiddels durft ze niet eens meer in haar eentje de straat op. Via de vriend van haar vriendin hoorde ze over de oogtest van Eyes for the World. Uit de meting blijkt dat ze aan beide ogen -2,50 heeft. Wat is ze blij dat ze een bril uit mag zoeken. Voor de spiegel probeert ze giechelend verschillende monturen uit. Ze gaat uiteindelijk met een mooi bruin exemplaar naar huis. ‘Ik kan eindelijk goed z

Eyes for the World biedt in samenwerking met Dokters van de Wereld in mei gratis oogmetingen aan aan ongedocumenteerde migranten in Amsterdam en Rotterdam. Als blijkt dat mensen een bril nodig hebben, krijgen zij gelijk een bril aangemeten. Er is keuze uit diverse modieuze monturen. Mensen krijgen de bril gratis mee.  Eyes For The World ® is een non-profitorganisatie en gelooft dat iedereen, waar ook ter wereld, recht heeft op een goed zicht. Eyes for the World heeft in samenwerking met wetenschappers verstelbare brillen ontworpen. Mensen kunnen zelf de gewenste sterkte van de glazen instellen. Deze brillen worden wereldwijd via projecten ter plaatse verspreid, onder mensen die niet de middelen en mogelijkheden hebben om zelf een bril te kopen. De verspreiding van de brillen vindt plaats in combinatie met professionele oogmetingen. Onlangs zijn brillen met modieuze monturen ontworpen. Deze zijn in bijvoorbeeld Antwerpen, na deskundige oogmeting verstrekt aan mensen die zich geen bril kunnen veroorloven, zoals daklozen, ongedocumenteerde migranten en mensen levend rond het bestaansminimum. Deze brillen hebben glazen in sterktes van -6 tot +5. Er zijn tevens monturen voor kinderen. Tevens zijn er zelfcorrigerende brillen die geschikt zijn voor mensen met astygmatisme, een bepaalde oogaandoening waardoor men niet overal op kan scherpstellen. Eyes for the World laat de brillen in Nederland maken in een werkplaats voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.. Met de hulp van L'OCCITANE Foundation zal 'Eyes for the World' in de lente 2017 ongeveer 3500 oogtesten uitvoeren en ongeveer 500 brillen verstrekken in vijf belangrijke steden in de Benelux: Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Brussel & Luxemburg. L'OCCITANE biedt schoonheidsproducten en parfums. Zintuiglijkheid is een kernwaarde. Daarom zet de L'OCCITANE Foundation zich sinds 2000 in voor projecten om vermijdbare blindheid te bestrijden. Bij aankoop van een giftset vanaf €39,- in een L'OCCITANE boetiek of online, doneert L’OCCITANE €1 aan Eyes for the World. Voor data, tijden en locatie van de metingen in Amsterdam klik hier , en in Rotterdam klik hier . Link naar http://eyesfortheworld.be/en/index.html

De chemische aanval van 4 april heeft zeker aan honderd mensen het leven gekost. De medische noden in Syrië blijven groeien, zegt Dokters van de Wereld die schat dat er momenteel zo’n 12.8 miljoen Syrische burgers nood hebben aan hulp. Tegelijk is meer dan de helft van de ziekenhuizen en zorgcentra niet langer operationeel door doelbewuste aanvallen. In 2016 verloor Dokters van de Wereld tijdens aanvallen op ziekenhuizen 15 medewerkers en 53 patiënten. Dokters van de Wereld ondersteunt een zorgcentrum in Qah, aan de Turks-Syrische grens. Hakan, Coördinator voor Dokters van de Wereld vanuit Qah: ‘De internationale organisaties proberen nu zoveel mogelijk slachtoffers van de chemische aanval Turkije binnen te krijgen. In Syrië is het moeilijk hen te verzorgen: 1 op 2 zorgverleners is weggevlucht, de helft van de zorgfaciliteiten ligt plat, er is tekort aan materiaal. We zijn er tot nu in geslaagd 30 mensen vanuit Syrië in Turkije te krijgen. Dat is niet makkelijk want er is een tekort aan mensen, ambulances en transport en de situatie voor hulpverleners is extreem gevaarlijk.’ ‘De hospitalen in Idlib, hoofdstad van de provincie, zitten inderdaad overvol’, vertelt Jean-François Corty, Directeur Operaties bij Dokters van de Wereld. ‘Er is al extra materiaal onderweg, zoals het antidotum atropine, geneesmiddelen, maskers en handschoenen.’ Het gezondheidssysteem in Syrië is intussen ineengestort. De centra die nog actief zijn, kampen met een tekort aan materiaal, geneesmiddelen en personeel. Slechts 12% van de centra bezit een noodgenerator om een minimale dienstverlening te voorzien. Daarnaast verloopt de levering van geneesmiddelen en medisch materiaal stroef, vooral in de belegerde gebieden. ‘We moeten respect hebben voor de hulpverleners die hulp blijven verlenen aan het Syrische volk. Het schenden van het internationaal humanitair recht is jammer genoeg schering en inslag en straffeloosheid de norm’, besluit Corty In Syrië heeft Dokters van de Wereld vaste en mobiele ziekenhuizen om het gebrek aan infrastructuur in het noorden van het land te compenseren, en zo primaire en reproductieve zorgen te bieden aan de bevolking in Idlib. De organisatie levert ook geneesmiddelen, materiaal en consumptiegoederen aan gezondheidscentra en ziekenhuizen die nog operationeel zijn in Aleppo, Idlib en Daraa.

Medecins du Monde, het Europese netwerk van Dokters van de Wereld, heeft afgelopen week een nieuwe aanklacht ingediend tegen de farmaceut Gilead. De aanklacht is gericht op het patent van hun geneesmiddel Sofosbuvir. Dit is een medicijn tegen Hepatitis C. Maar liefst 10 delegaties van Dokters van de Wereld werken hierin samen met Artsen zonder Grenzen (uit 13 landen) en 7 andere organisaties. De rechtszaak wordt in najaar 2018 gehouden. In geval van succes kan de beschikbaarheid van betaalbare generieke versies van Sofosbuvir versneld worden. Exhorbitant hoge prijs Wereldwijd sterven jaarlijks zo’n 350.000 mensen aan de gevolgen van een Hepatitis C besmetting. Het middel Sofosbuvir is een zogenaamd ‘direct antiviraal middel’ en is sinds 2014 onderdeel van de meeste Hepatitis C behandelingen. Dit betekende een aanzienlijke stijging van het genezingspercentage met beduidend minder bijwerkingen, vergeleken met de middelen vóór die tijd. De prijs van Sofosbuvir is echter ook aanzienlijk. In Nederland is de prijs van de benodigde 12-weken behandeling maar liefst 52.000 euro per persoon, hetgeen niet in verhouding staat tot de werkelijke kosten. Een stevige vuist Het is voor het eerst dat een brede groep van ngo’s via een rechtszaak de patentering aanvecht voor medicatie die wereldwijd, en dus ook in Europa, gebruikt wordt. De eerste aanklacht tegen het Sofosbuvir-patent werd in oktober 2016 door Medecins du Monde Frankrijk in een openbare hoorzitting in het European Patent Office (EPO) in München gehouden. Hierin werd bepaald dat onderdelen van het patent niet aan de vereiste criteria voldeden. ‘De aanklacht in 2016 was de eerste waarin het ‘maatschappelijk middenveld’ in Europa een patent op een medicijn aanvocht. We hebben aangetoond dat we met succes de gebreken in het patent-systeem aan de kaak kunnen stellen’, stelt dr. Francoise Sivignon, President van Dokters van de Wereld Frankrijk. ‘Het is van groot belang dat de farmaceutische industrie erop wordt gewezen dat niet ‘zomaar’ deze exorbitant hoge prijzen gevraagd mogen worden. Dit staat niet in verhouding tot de werkelijke kosten. En nu blijkt ook hun patent formeel niet te kloppen.’ stelt Arianne de Jong, directeur van Dokters van de Wereld Nederland. ‘Als Dokters van de Wereld netwerk kunnen we een stevige vuist maken. Zeker in samenwerking met andere organisaties. We bereiden ons voor om in het komend jaar verder campagne te voeren en resultaat te behalen.’

Dokters van de Wereld werkt in drie landen die getroffen worden door de crisis, Somalië, Nigeria en Jemen. We delen voedsel en schoon drinkwater uit en geven medische zorg. We zorgen voor goede hygiënische omstandigheden en adviseren op het gebied van landbouwontwikkelingen. Onze teams kijken eveneens naar de mogelijkheid om in Ethiopië, Kenia en Zuid-Soedan te helpen. Nigeria conflict Boko Haram is de snelgroeiende terreurgroep in de wereld. Hun aanslagen hebben sinds 2011 al 23.000 slachtoffers gemaakt, in het bijzonder in noordoost Nigeria. Dokters van de Wereld Sinds 2016 hebben we twee mobiele ziekenhuizen in Borno, Noordoost-Nigeria. We verstrekken primaire medische zorg en behandelen kinderen en zwangere vrouwen die lijden aan ondervoeding. 30% van de medische centra zijn vernietigd of beschadigd door de oorlog. De vraag naar medische zorg is daardoor enorm. Jean-Francois, voorzitter Dokters van de Wereld Frankrijk: “De aanslagen van Boko Haram hebben het medisch personeel vermoord en gezondheidscentra vernietigd. Er is een tekort aan medicijnen en de huidige medische infrastructuur kan de instroom van ondervoede kinderen niet aan. Tien ton medicijnen en apparatuur zijn al verstuurd maar veel meer is nodig." Jemen conflict Al drie jaar duurt de burgeroorlog tussen de Houthi-rebellen en het regeringsleger. Dokters van de Wereld In 2015 arriveerden we in Jemen. We ondersteunen vijf gezondheidscentra en een kraamkliniek in Sana, de hoofdstad van Jemen. Ons belangrijkste doel is kinderen voorzien van gezond en genoeg voedsel. We hebben een medisch noodhulpteam en sturen hulpgoederen naar de zwaarst getroffen gebieden. Somalië conflict Op 26 januari  1991 brak in Somalië de burgeroorlog uit. Vanaf dat jaar is er geen stabiele regering meer geweest. Dokters van de Wereld Sinds 2011 zijn we actief in Bosaso, Noord-Somalië. In acht gezondheidscentra bieden we technische ondersteuning, doneren medicijnen en medische apparatuur. We richten ons op de primaire gezondheidszorg, en op de zorg voor moeders en kinderen. Tijdens deze huidige crisis helpen we zoveel mogelijk mensen die ondervoed zijn door de hongersnood. De crisis is urgent, complex en ingrijpend. Een snelle respons is noodzakelijk. Red een leven, geef vandaag nog op NL 11 ABNA 0491 7178 06, o.v.v. Hongersnood Afrika.

Arianne Kattenberg ging voor Dokters van de Wereld eind 2015 voor het eerst op missie naar het Griekse eiland Chios, waar ze als medisch vrijwilliger in vluchtelingenkampen werkte. In 2016 deed ze hetzelfde werk op Lesbos. Afgelopen januari stond Arianne Kattenberg met haar verhaal in 'Zorg anno NU' . Het magazine van de beroepsvereniging  NU’91  die als onafhankelijke organisatie de belangen behartigt voor verpleegkundigen en verzorgenden. Klik op het artikel en lees haar verhaal. BRON:  Van Vugt, Loes. (januari 2017). Verpleegkundigen in crisisgebied. Zorg anno NU, #154, pp.4-7. Zorg anno NU is het magazine van NU’91 9 (beroepsorganisatie voor verpleegkundigen en verzorgenden).

Dokters van de Wereld roept samen met Defence for Children en andere organisaties op tot een wet met erkenning van het recht op verblijf voor kinderen die vijf jaar of langer in Nederland zijn! Honderden kinderen zijn al meer dan vijf jaar in Nederland zonder verblijfsvergunning. Deze kinderen leven in grote angst en onzekerheid. Angst dat ze teruggestuurd worden naar een land dat ze niet kennen omdat zij hier al jaren wonen, naar school gaan en vriendjes en vriendinnetjes hebben.  Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat uitzetting na een verblijf van vijf jaar in Nederland schadelijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Veel mensen denken dat er met de komst van het Kinderpardon in 2013 een oplossing is gekomen. Dat is helaas niet waar. 92% van de kinderen die een beroep doen op het Kinderpardon wordt afgewezen, ondanks dat zij al langer dan vijf jaar in Nederland verblijven nadat zij een verblijfsvergunning hebben aangevraagd. Per jaar komen er honderden gewortelde kinderen bij aan wie een verblijfsvergunning op grond van het Kinderpardon wordt geweigerd. Uitzetting van deze kinderen is een schending van de kinderrechten. De kinderen en hun rechten moeten weer centraal komen te staan. Bekijk hier  de stem voor kinderen! Stem en erken verblijfsrecht voor kinderen na maximaal 5 jaar! https://www.youtube.com/watch?v=zdwfzq56SwI https://www.youtube.com/watch?time_continue=26&v=5pbK0IhIPH4

Op dit moment is een klein team van 1 plastisch chirurg en 1 anesthesist in Dar es Salaam om kinderen en jongvolwassenen met een schisis (hazenlip) of littekens na brandwonden te opereren. Daarnaast geeft het chirurgisch team trainingen aan het lokale, medische personeel zodat de lokale medici de operaties in de toekomst zelf kunnen uitvoeren.  Arianne Kattenberg is medisch coördinator bij Operatie Glimlach en geeft een korte update.  Voor de vierde keer zijn we terug in Tanzania. Voor Claar (Anesthesioloog) en Yvonne (Plastisch Chirurg) bijna als kind aan huis. Met grote glimlachen en warme Afrikaanse omhelzingen worden we weer ontvangen. De 2 kilo paaseieren worden met veel genoegen ontvangen en zijn al na een uur in geen velden of wegen meer te bekennen. CCBRT, het ziekenhuis en tevens onze lokale partner, krijgt vanwege hun goede zorg en naamsbekendheid patiënten vanuit het hele land doorgestuurd. Het seminar wat wij voor ogen hadden is verre van geregeld (het blijft toch Afrika ;) ). Maar er zijn genoeg complexe operaties waardoor we vooral overgaan op 'training on the job'. Het team is leergierig en er komt zelfs een chirurg uit Dodoma (wat ruim 450 km verderop ligt) om mee te draaien in de trainingen. Ontzettend mooi om te zien hoe makkelijk het team zich mengt met de Nederlandse dokters en samen zoekt naar goede zorg voor elke patiënt! Arianne Kattenberg Medisch coördinator Operatie Glimlach

Vandaag is het internationale vrouwendag. Wereldwijd wordt aandacht gevraagd voor de specifieke rechten van vrouwen. Voor heel veel vrouwen zijn deze rechten nog niet of niet voldoende gewaarborgd. Ook in Nederland ziet Dokters van de Wereld dit terug. Bijvoorbeeld bij seksuele en reproductieve rechten: het zelf kunnen kiezen en besluiten nemen over het eigen lichaam, over seksualiteit en over zwangerschappen. In veel landen komen deze rechten (steeds meer) in het geding: in Malta, momenteel voorzitter van de Europese Unie, wordt abortus op geen enkele manier toegestaan, in Polen bespreekt men een wetsvoorstel om abortus volledig te verbieden; in Rusland wordt gesproken over het decriminaliseren van huiselijk geweld; in de VS zorgt de " global gag rule " er voor dat er alleen ontwikkelingshulp wordt gegeven als de ontvangende partij geen informatie of diensten aanbiedt gerelateerd aan abortus. In Europa en wereldwijd zien onze collega’s van het Médecins du Monde (MdM) netwerk talloze voorbeelden van ongelijkheid en discriminatie van vrouwen en meisjes. Schoolmeisjes in Ivoorkust, waar 47% van de onderwijzers zegt seks te hebben gehad met schoolmeisjes, jonge geweldslachtoffers in de Centraal Afrikaanse Republiek, en vrouwen in Peru die medische hulp nodig hebben na een onveilige abortus omdat het hen aan het recht op abortus ontbreekt. In Frankrijk zien de MdM-teams de ongelijkheid en discriminatie van vrouwen zonder papieren en de barrières in de toegang tot goede medische zorg . Ook in Nederland ziet Dokters van de Wereld dat seksuele en reproductieve rechten van vrouwen niet gewaarborgd zijn. Vanaf 21 jaar moeten vrouwen zelf betalen voor anticonceptie en voor hormonale medicatie welke gebruikt wordt bij gynaecologische klachten. Abortus wordt in het geheel niet vergoed voor ongedocumenteerde vrouwen. Hierdoor kunnen ongewenste zwangerschappen ontstaan zonder de mogelijkheid deze af te breken. Deze vrouwen zijn vaak kwetsbaar op allerlei gebied: zij hebben geen zorgverzekering, mogen niet werken en hebben daardoor geen financiën voor anticonceptie, regelmatig is er hoge psychische lijdensdruk, vaak hebben zij geen eigen onderdak (waardoor zij rondzwerven, tijdelijk ergens logeren, in kraakpanden verblijven) en hebben soms zelfs onvoldoende inkomsten voor voeding en andere basisbehoeften. Dit alles zorgt ook voor een situatie die vrouwen kwetsbaar maakt voor (seksueel) misbruik en het gebruik van seks als ruilmiddel. Vorige week (2 maart) vond een belangrijke ontmoeting plaats in Brussel tussen vertegenwoordigers van bijna 50 regeringen en maatschappelijke organisaties, tijdens de conferentie ‘ She Decides ’ . Hierin is toegezegd samen te werken om de rechten van vrouwen en meisjes boven aan de agenda te krijgen. MdM roept overheden en betrokken partijen op  om deze enorme uitdaging wat betreft gezondheid en ontwikkeling zonder dralen aan te gaan. In Nederland blijft DvdW zich inzetten om ongedocumenteerde vrouwen te helpen bij een goede toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid. Uit de praktijk In de zomer van 2016 klopt een Zuid-Amerikaanse ongedocumenteerde vrouw aan bij Dokters van de Wereld. Zij heeft geen vast adres en slaapt momenteel bij een vriendin op de bank. Zij is zwanger en weet niet goed hoe zij de zorg rondom de zwangerschap moet gaan regelen. Bij een verloskundige is ze gelukkig van harte welkom. Enkele weken later belt zij erg verdrietig op. Op de echo is een ernstige afwijking geconstateerd waardoor het kindje hoogstwaarschijnlijk op een later moment zal komen te overlijden. Een zwangerschapsafbreking komt ter sprake. De huisarts kan haar niet helpen hierbij, ze is naar een abortuskliniek geweest maar die vragen het voor haar onbetaalbare bedrag van 600 Euro. Ze is ten einde raad. In het ziekenhuis komt een abortus door middel van zuigcurettage neer op 1000 Euro, wordt haar verteld. Uiteindelijk wordt door middel van medicatie een abortus opgewekt, die gepaard gaat met hevige pijn en veel en langdurig bloedverlies. Zij ondergaat dit bij de vriendin. Alleen 's nachts kan zij op de bank ligg

Maandag 7 maart reden bijna 200 auto's uit verschillende Europese landen mee met Let's Bring Them Here, een auto-optocht in Brussel. Doel: Europese leiders herinneren aan hun afspraak 160.000 vluchtelingen te herverdelen over Europa. Dokters van de Wereld reed met de zorgbus. Jubelpark Brussel In 2015 besloot de Europese Unie 160.000 vluchtelingen te herverdelen over Europa in twee jaar tijd. Inmiddels is het 2017 en zijn slechts 13.500 mensen ondergebracht in een ander Europees land. De leefomstandigheden voor vluchtelingen in Italiaanse en Griekse vluchtelingenkampen zijn onmenselijk. Basisbehoeften als adequaat onderdak, sanitaire voorzieningen en veiligheid zijn er vaak niet. Omdat de lidstaten hier blijkbaar niet wakker van liggen, wil de burgercampagne Let’s Bring Them Here Europese leiders aanzetten tot actie. Deze campagne is opgezet door Nederlandse burgers, onder wie initiatiefnemer Rikko Voorberg. Autobestuurders bieden symbolisch aan om te helpen bij de herverdeling van vluchtelingen door ze zelf te gaan ‘halen’. Om 12.00 uur deponeren ze een kopie van hun nummerbord bij het gebouw van de Europese Raad. Op die manier willen ze symbolisch laten zien dat zij beschikbaar zijn als Europese chauffeur in het kader van het herverdelingsplan. Het is maandagochtend 7 maart. Ondanks dat het een druilerige gure dag is, is de stemming opgewekt. Ruim 200 demonstranten hebben zich per auto verzameld op de parkeerplaats van het Jubelpark in Brussel. Vrolijk gekleurde vlaggetjes met de tekst ‘We gaan ze halen’ wapperen uit de ramen. Vanuit het Jubelpark vertrekt de stoet naar de Schuman rotonde, waar Europese instituties gevestigd zijn. Voordat iedereen achter het stuur kruipt, klimt Rikko Voorman op het dak van een rode brandweerbus en roept door een megafoon: ‘Hebben jullie het koud? De vluchtelingen aan de grenzen van Griekenland en Italië hebben het al heel de winter koud! Als de EU leiders ze niet halen, dan halen wij ze zelf met onze eigen auto’s. Wij staan voor hun klaar. Er is genoeg ruimte in onze auto, in ons hart, ons hoofd en in ons land.’ Er klinkt luid gejuich vanuit de menigte. ‘Laten we het doen, we gaan ze halen!’ Afspraak is afspraak Marc en Tineke uit Zeist staan op het punt om in hun auto te stappen. Ze zijn vanochtend om 5.30 uur vanuit Nederland vertrokken om op tijd in Brussel te zijn. ‘Afspraak is afspraak,’ zegt Marc. De EU heeft een belofte gedaan en moet zich hier aan houden, daarom doen we vandaag mee met deze mars. Als je ziet hoe het er in Syrië en Griekenland aan toe gaat… Vreselijk. Dat raakt me enorm. Ik vind dat we deze mensen moeten opvangen.’ Ook Anneke uit Amsterdam en haar vriend zijn in Brussel om een statement te maken. ‘Iedereen heeft recht op een fijn leven en ik vind dat we elkaar moeten helpen,’ zegt ze. Dan vertrekt de stoet luid toeterend richting de rotonde van Schuman. Zelf hebben we onze zorgbus volgeplakt met Let’s Bring Them Here-stickers en achter in de bus ligt een groot bord klaar met ‘Europe keep your promises. Respect human rights.’ Voor ons rijden onze collega’s van Dokters van de Wereld België. Aan de kant staan mensen te juichen. De regen striemt tegen de ruiten, maar hier trekt niemand zich iets van aan. We naderen de Rotonde van Schuman, een indrukwekkende plek omzoomd door de gebouwen van de Europese Unie. Inmiddels hebben zich hier honderden mensen verzameld. Met spandoeken in de hand roepen ze ‘No more waiting, let’s bring them here!’ Ook wij pakken ons bord er bij en roepen mee. Op het plein ligt een gele lappendeken van kentekenbewijzen. De rode brandweerbus staat er weer. Rikko is er inmiddels weer boven op geklommen. Hij werpt een blik op de nummerborden en roept door zijn megafoon: ‘Het blijft niet bij vandaag. Blijf betrokken. Gebruik je stem en ga over tot actie, voor een menswaardig bestaan voor iedereen.’

Samen met een groot aantal (internationale) organisaties spreekt Medecins du Monde haar zorgen uit over de voorgestelde samenwerking tussen Europa en Libië over vluchtelingen en migranten. Door focus op antismokkelbeleid en samenwerking met Libische autoriteiten zullen mensen worden blootgesteld aan mishandeling en willekeurige detentie. Lees hier meer over de standpunten en oproepen. Libië: Brussel, 22 februari 2017 Beste opinieleider, Wij, de ondergetekende niet-gouvernementele organisaties, zijn uiterst bezorgd over de richting van het EU-Libië-beleid zoals geschetst in de mededeling van de Commissie over het centrale Middellandse Zeegebied (25-01-2017) en bevestigd in de conclusies van de Malta-top (03-02-2017) en de conclusies van de Raad (06-02-2017), gericht op het stoppen van migratiebewegingen doorheen Libië. Het besluit om de verantwoordelijkheid voor het beheersen van migratiebewegingen langs de route door het centrale Middellandse Zeegebied over te dragen aan Libië zal noch het aantal schendingen van de mensenrechten verminderen, noch een einde maken aan mensensmokkel. Kwaad en lijden zal daarentegen juist aanzienlijk toenemen. De EU-plannen zullen arrestaties en detentie van migranten in Libië verergeren en blootstelling aan ernstige schendingen van de mensenrechten vergroten. De door de VN gesteunde regering in Tripoli heeft slechts een beperkte en onzekere greep op de macht en moet concurreren met diverse andere actoren. De EU zelf omschrijft Libië als 'onveilig' en systematisch geweld tegen vluchtelingen en migranten is breed gedocumenteerd. In meerdere rapporten van mensenrechtenorganisaties zijn de ernstige, schrijnende omstandigheden in Libië beschreven: verkrachting, marteling, executies en ander lijden. Onze organisaties hebben langdurige willekeurige detentie, marteling en andere vormen van mishandeling gedocumenteerd, juist in die centra waar vluchtelingen en migranten worden vastgehouden nadat ze op zee zijn onderschept door Libische eenheden die kustwachtactiviteiten uitvoeren. De Verklaring van Malta stelt dat de EU zal “zorgen voor adequate opvangcapaciteit en omstandigheden in Libië voor migranten, samen met UNHCR en IOM”. Nochtans, in een gezamenlijke uitgegeven verklaring voorafgaand aan de informele top in Malta, hebben deze organisaties verklaard dat "veiligheidsbeperkingen ons vermogen om levensreddende hulp te verlenen, het bieden van basisdiensten aan de meest kwetsbaren en oplossingen te vinden door middel van hervestiging, begeleide vrijwillige terugkeren of zelfredzaamheid blijven verhinderen”, resulterend in loze toezeggingen met betrekking tot het monitoren van de mensenrechten en verbetering van de detentie-omstandigheden. Gezien deze omstandigheden, hoe kunnen EU-lidstaten de verantwoordelijkheid nemen voor het vasthouden van mensen in Libië? Europese overheden kunnen zelf geen mensen terugsturen naar Libië zonder het internationale beginsel van non-refoulement te schenden, aangezien teruggestuurde mensen het risico zouden lopen te worden blootgesteld aan ernstige schending van de mensenrechten. Zo zien we dat het nieuwe EU-beleid, dat gericht is op het versterken van het vermogen van de Libische autoriteiten om vluchtelingen en migranten te onderscheppen op zee en ze terug te duwen naar Libië, een duidelijke poging is om de internationale verplichtingen van de EU te omzeilen, waarbij evident voorbijgegaan wordt aan de schrijnende gevolgen voor duizenden mannen, vrouwen en kinderen. Financiering van eenheden, waaronder kustwachtactiviteiten die grenscontrole in Libië uitvoeren, zal systematische arrestaties en detentie van migranten en vluchtelingen alleen maar aanmoedigen en hen onderwerpen aan mishandeling en misbruik in Libische gevangenissen. Dergelijke financiering zou mogelijkerwijs ook mensen die in feite vluchten voor vervolging, kunnen beletten om een veilige haven te zoeken. Deze aanpak veroordeelt mensen tot meer, geheel onnodig, lijden in directe schending van hun mensenrechten. Wij willen graag begrijpen met wie de EU van plan is te werken. Hoe zullen Libische gre