Dokters van de Wereld, hulpverleners én mensen zonder verblijfspapieren voeren maandag 15 december actie tegen de strafbaarstelling van ongedocumenteerd verblijf. Namens een bondgenootschap van ruim 110 organisaties zullen wij koffie schenken aan Kamerleden en plaatsnemen op de publieke tribune van de Tweede Kamer. Zo vragen we aandacht voor de schadelijke asielwetten die die dag besproken worden in de Tweede Kamer.
Onrechtvaardig en onuitvoerbaar
De Kamer bespreekt maandag een aanpassing (novelle) op de Asielnoodmaatregelenwet. Het bondgenootschap 'Stop de Asielwetten' - waar Dokters van de Wereld onderdeel van is - roept op om deze aanpassing te verwerpen. Ook met de wijziging blijft de Asielnoodmaatregelenwet onrechtvaardig en onuitvoerbaar en zorgt de wet voor hogere maatschappelijke kosten. De onderliggende wet maakt het strafbaar voor mensen zonder verblijfspapieren om in Nederland te zijn. Ook hulp verlenen aan deze mensen wordt dan strafbaar.
De novelle richt zich alleen op dat laatste onderdeel. Maar ook met deze uitzondering, zijn hulpverleners nog steeds niet goed beschermd. Zij kunnen nog altijd worden vervolgd, alleen het oordeel is dan aan de rechter. Hulpverleners kunnen daardoor wel een jaar in onzekerheid zitten.
Hulpverleners blijven strafbaar
Met het bondgenootschap willen wij duidelijk maken dat er ook met de novelle negatieve gevolgen zullen zijn. Politie, gemeenten, onderwijs, advocaten en artsen, zeggen dat de wet niet uitvoerbaar is en hun werk moeilijker maakt. Het schrappen van de strafbaarstelling van hulpverlening verandert dat niet.
De nieuwe wetten zorgen er ook voor dat mensen zonder verblijfspapieren kwetsbaarder worden voor misbruik, uitbuiting en geweld omdat zij niet meer naar artsen, hulpverleners of overheidsinstanties durven te gaan.
Werk aan perspectief
Kortom, de wetten zijn niet goed voor de samenleving en niet goed voor de mensen waar het om gaat. De organisaties achter het bondgenootschap roepen de Tweede Kamer op om te werken aan perspectief voor deze groep en de samenleving. Dat betekent onder andere toegang tot basisvoorzieningen, zodat zij bereikbaar blijven voor de overheid en de hulpverlening. En het investeren in vrijwillige terugkeerprogramma's. Ook is het zaak om te zorgen dat mensen die wel in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning, deze ook kunnen krijgen.
