Oproep: sluit geen kwetsbare mensen meer op in vreemdelingendetentie!
Dokters van de Wereld publiceert vandaag samen met Amnesty International en Stichting LOS het rapport Opsluiten of beschermen? Kwetsbare mensen in vreemdelingendetentie in reactie op het wetsvoorstel Wet terugkeer en vreemdelingenbewaring dat momenteel in behandeling is. Het betreft een wetsvoorstel dat rekening zou houden met de kwetsbaarheid van veel vreemdelingen en het detentieregime zou versoepelen. De organisaties concluderen in hun rapport dat het wetsvoorstel hier niet aan tegemoetkomt; er zijn onvoldoende waarborgen om te voorkomen dat kwetsbare mensen in vreemdelingendetentie worden geplaatst. Daarnaast lijkt vreemdelingendetentie nog steeds teveel op strafrechtelijke detentie met alle bijbehorende strafmaatregelen. De organisaties roepen politici en beleidsmakers dan ook op om kwetsbare vreemdelingen niet langer in vreemdelingendetentie te plaatsen maar uit te wijken naar alternatieve mogelijkheden. Kwetsbare vreemdelingen in Nederlandse detentiecentra In 2015 werden in Nederland 2330 mensen opgesloten in vreemdelingendetentie. Niet omdat zij een strafbaar feit hebben gepleegd, maar omdat zij geen recht op verblijf hebben en uitgezet moeten worden. Langdurige detentie is niet ongewoon. Ruim 130 mensen zaten langer dan zes maanden vast. Onder de mensen in vreemdelingendetentie bevinden zich veel kwetsbare mensen. Mensen zijn kwetsbaar als zij om wat voor reden dan ook, minder goed in staat zijn om op een gezonde manier om te gaan met negatieve gebeurtenissen. Voor hen is detentie extra zwaar. Natuurlijk is detentie voor iedereen moeilijk, en kan juist de detentie tot kwetsbaarheid leiden. Wij zien het in de medische dossiers, wij horen het van de mensen zelf en van mensen die hen kennen, dat de gezondheid van mensen naarmate de detentie langer duurt, verslechtert. Mensen krijgen ernstige psychische klachten , of reeds bestaande psychiatrische problematiek verslechtert. Ook lijden mensen meer onder hun lichamelijke aandoeningen, in een aantal gevallen verslechteren ook deze. Mensen hebben geen enkele zeggenschap meer over hun dagelijks leven. Zelfs medicatie mogen zij niet in eigen beheer houden. Iemand die jarenlang zijn insuline zelf regelt en spuit, vindt zich in detentie ineens in de situatie dat hij afhankelijk is van een zorgverlener die hem door het luikje zijn insuline aanreikt. Iemand met vervelende klachten vanwege een allergie krijgt, ondanks dat zijn vriendin het direct naar het politiebureau brengt, zijn neusspray niet waar hij zoveel baat bij heeft. Iemand met klachten van krachtverlies in de ledematen en een scheef hangend gezicht die begrijpelijkerwijs heel angstig is, wordt opgesloten in zijn cel om half vijf 's middags en alleen gelaten met zijn angsten. Geen vertrouwd persoon die hem kan steunen, niemand die hij kan bellen. Mensen worden vastgehouden onder een gevangenisregime dat zeker net zo streng is als die van het strafrecht, en in enkele opzichten nog zwaarder is, omdat bijvoorbeeld niet gewerkt kan worden aan een toekomst. Wetsvoorstel Al jaren wordt uitgekeken naar een nieuwe wet. In deze wet zou onder andere vastgelegd worden dat het regime meer recht zou doen aan het karakter van vreemdelingendetentie, namelijk dat het geen strafrecht is, en er zou meer aandacht komen voor kwetsbare mensen. Wat dat eerste betreft is het wetsvoorstel wat er nu ligt, het wetsvoorstel Wet terugkeer en vreemdelingenbewaring, erg teleurstellend. Grote delen vanuit de wet die het regime regelt voor strafrechtelijke detentie zijn overgenomen in dit wetsvoorstel. Zo ook de mogelijkheden om mensen in de isoleercel op te sluiten en met handboeien en broekstok aan naar en door een ziekenhuis te vervoeren. Een verbeterpunt is wel, dat mensen ook 's avonds nog enkele uren van hun cel af mogen. Hoewel er in het wetsvoorstel wel extra aandacht voor kwetsbare mensen wordt verlangd, worden er geen concrete verbeterpunten aangedragen en zeker is niet vastgelegd dat kwetsbare mensen niet in vreemdelingendetentie mogen komen, iets waar Dokters van de Wereld voor strijdt, en met haar Amnesty International en Sti