Het Eigen Risico is niet sociaal en niet solidair. Mensen die meer zorg nodig hebben – waaronder chronisch zieke mensen – zijn hun eigen risico direct kwijt aan het begin van het jaar. Hierdoor benadeelt het eigen risico mensen met zowel lage inkomens als chronische ziektes, terwijl gezonde mensen of mensen met hogere inkomens hier minder last van ondervinden. Mensen die de pech hebben zorg nodig te hebben moeten hier ook nog eens extra voor betalen.
Van onze huisartsen krijgen wij in toenemende mate signalen dat een groeiend aantal mensen in Nederland zorg mijdt omdat ze het eigen risico niet (meer) kunnen betalen. Ook uit onderzoek en enquêtes blijkt dat patiënten zorg mijden vanwege het eigen risico. Het aantal mensen dat in armoede leeft neemt toe, en daarmee ook het aantal mensen dat afziet van zorg vanwege de angst voor een hoge rekening. Dit leidt tot ernstige gezondheidsschade en op de langere termijn ook tot hogere, specialistische zorgkosten.
In de praktijk zien wij dat financiële drempels, zoals het eigen risico, leiden tot toegangsproblemen in de zorg. Daarom moeten zorgobstakels zoals het eigen risico worden weggenomen. Betaalbare zorg mag niet worden gecreëerd over de ruggen van mensen met chronische ziektes of mensen met een kleine portemonnee.