Vandaag openen we in Nijmegen ons tweede Zorgcafé. Dit is een initiatief van Dokters van de Wereld en het Nederlandse Rode Kruis. Ter ere van de opening interviewden we Hamzah, tolk bij ons Zorgcafé in Amsterdam. Hamzah (25) woont sinds twee jaar in Nederland. Hij komt uit Syrië, spreekt inmiddels bijna perfect Nederlands en werkt sinds februari 2017 in het Zorgcafé als tolk Arabisch. Het Zorgcafé is een makkelijk toegankelijke plek waar nieuwkomers (asielzoekers en statushouders) met psychosociale problemen terecht kunnen met hun vraag, verhaal of probleem over hun gezondheid. Doel: leren omgaan met spanningsklachten. En het vergroten van zelfredzaamheid in het vinden van gezondheidszorg.
Waarom ben je gevlucht?
‘Ik studeerde tandheelkunde in Syrië. Toen in juni 2014 in Syrië het kalifaat werd uitgeroepen en het écht gevaarlijk werd, moest ik het leger in. Dat wilde ik niet en ik besloot te vluchten, alleen wist ik nog niet waar heen.’
Waarom ben je naar Nederland gegaan?
‘Ik wil in een land wonen waar mensen openstaan voor vluchtelingen. Waar ik mijn studie kon oppakken en kans zou hebben op een baan en een normaal leven. Via Syriërs die al een tijdje in Nederland woonden, hoorde ik dat het fijn is om hier te zijn en dat de meeste mensen vriendelijk zijn. Dus besloot ik om naar Nederland te gaan. Mijn familie woont sinds 1994 in Koeweit.’
Wat vind je het leukste aan Nederland?
‘Het fijnste vind ik dat de mensen hier open zijn en erg aardig. Ik woon in Amsterdam en dat vind ik echt een geweldige stad. Er wonen hier mensen van allerlei verschillende nationaliteiten. Ik volleybal, waarmee ik veel vrienden heb ontmoet en ik ga regelmatig naar festivals. Heel gezellig. Wat ik ook fijn vind aan de Nederlandse cultuur, is dat de mensen goed in staat zijn te genieten van hun vrije tijd. Dat is in Syrië anders. Daar draait het vooral om hard werken. Leuke dingen doen als je vrij bent, is er meestal niet bij. Ik heb in Nederland geleerd dat het oké is om op je vrije dag lekker in het park te liggen.’
Wat is je toekomstdroom?
‘Ik wil normaal kunnen leven. Zonder voortdurend als vluchteling te worden aangezien. Ik ben Hamzah en ik kom uit Syrië. Ik ben een vluchteling. Maar dat is slechts mijn status, het is niet wie ik écht ben. Ik wil geen medelijden. Het liefst wil ik aan het werk als tandarts, een gezin stichten en het leuk hebben met vrienden. Ik werk er hard aan een zo normaal mogelijk leven te leiden in Nederland. In september rond ik mijn Nederlandse opleiding tot tandarts af. Ondertussen doe ik leuke dingen en probeer ik mezelf nuttig te maken met onder andere mijn werk in het Zorgcafé. Daar werk ik een dag in de week als tolk Arabisch. Ik help vluchtelingen en ongedocumenteerden die de Nederlandse taal niet spreken om toch gezondheidszorg te krijgen. Dat vind ik fijn om te doen, werken in de zorg is tenslotte mijn beroep. Daarnaast zijn mijn collega’s in het zorgcafé erg leuk en is het hier altijd gezellig. Dus ja, ik ben blij!’
