Vorige week bezocht onze voorzitter Paul Meijs 2 vluchtelingekampen in Griekenland. Hieronder zijn relaas en het videoverslag.

Idomeni ligt in het noorden van Griekenland pal tegen de grens van Macedonië. Er zitten duizenden vluchtelingen klem omdat Macedonië de grens gesloten heeft. De mensen zijn daar al voordat de EU het verdrag met Turkije tekende. Ze hopen nog steeds dat de grens open gaat.

Langzaam maar zeker realiseren de vluchtelingen zich dat ze niet door kunnen. Dat accepteren ze niet en dan volgt de boosheid. Met geweld proberen kleine groepen jongeren de afrastering te doorbreken. Als reactie gebruikt de Macedonische grensbewaking vervolgens traangas en rubberen kogels. Ook niet-activisten, die zich op Grieks grondgebied bevinden, worden geraakt. Een projectiel komt bijvoorbeeld terecht in de tent van een Syrisch gezin met drie kleine meisjes; ze komen met de schrik vrij. Vooral kinderen zijn het slachtoffer. Met ademhalings- en oogproblemen melden ze zich bij de kliniek van Dokters van de Wereld.

Op 14 april bezocht ik de kliniek van Dokters van de Wereld, samen met zeven andere Europese vertegenwoordigers van ons internationale netwerk. Ik spreek een jonge moeder, wiens zoontje door het traangas oogproblemen heeft. Ze is het beu en wil terug naar Syrië waar haar man nog zit.

Even later komen Griekse legerhelikopters overvliegen, gevolgd door zeer laagvliegende straaljagers. Oorverdovend lawaai! Voor de kinderen is dat een herbeleving van de tijd in Syrië. Hun reactie is buitengewoon emotioneel. In het filmpje is dit duidelijk te zien. De straaljagers vliegen wel vier keer over. Na de laatste vlucht roept de vader of ik hem kan helpen naar Athene te gaan. Daar is volgens hem een veiliger kamp.

Met mijn Griekse collega bedenken we dat er twee redenen kunnen zijn voor deze militaristische actie. De eerste is machtsvertoon naar de Macedonische regering zodat ze ophouden met vluchtelingen op Grieks grondgebied te treffen. Een tweede reden kan zijn dat de Griekse regering de vluchtelingen daar weg wil hebben. Het is immers geen officieel kamp. Wat de reden ook is, het effect is in ieder geval dat met name mensen met kinderen weg willen. Alweer uit angst! Enige tijd later zien we dat ook daadwerkelijk gebeuren. Mensen trekken weg uit het kamp en de militaire bus staat al klaar.....een kilometer buiten het kamp.

Tegen de avond bezoeken we Diavata. Dit is - in tegenstelling tot Idomeni - wel een officieel kamp. Daar is het leven in de grotere tenten heel wat beter. De vrijwilligers van Dokters van de Wereld bieden hier eerste medische zorg. Het gaat er geordend aan toe. De vluchtelingen leven in veiligheid en ze hebben bed, bad en brood. Deze situatie moet echter niet te lang duren. Er is bijvoorbeeld dringend behoefte aan een school voor de kinderen. De vluchtelingen zijn Dokters van de Wereld dankbaar. Kinderen zoeken naar genegenheid: kleine meisjes grijpen de hand van onze Griekse vrijwilligers. Ze hebben elkaar nooit eerder gezien. Ze willen geknuffeld worden en dat blijft zo totdat we Diavata verlaten.

Terug in Thessaloniki constateren de acht Europese vertegenwoordigers, waarvan ik deel uitmaak, dat we ondanks de beperkte financiële middelen, toch effectief zorg kunnen bieden met behulp van onze uitstekende professionele vrijwilligers. Naast het bieden van medische zorg, signaleren onze vrijwilligers schendingen van mensenrechten, onregelmatigheden en tekortkomingen. Onze aanwezigheid biedt veiligheid voor de vluchtelingen.

Dit maakt dat de acht vertegenwoordigers van Dokters van de Wereld in Thessaloniki besloten hebben, om onze Griekse zusterorganisatie te blijven ondersteunen. Óók in de gesloten kampen die ontstaan zijn na het EU-Turkije akkoord. Als Nederlandse delegatie dragen we bij door de inzet van medische vrijwilligers op Chios en Lesbos. Helaas had ik geen tijd om hen te bezoeken. Maar ik weet dat ze daar professioneel te werk gaan.

De vluchtelingencrisis is nog niet voorbij. We blijven ons onvermoeid inzetten voor deze mensen in hun uiterst kwetsbare omstandigheden. Alle hulp blijft daarom erg welkom. En helpen kan op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door lid te worden van onze vereniging, zodat we gezamenlijk vanuit solidariteit en medemenselijkheid toegang tot medische zorg kunnen waarborgen. Ik heet je meer dan graag welkom.

Paul Meijs

Voorzitter Dokters van de Wereld

https://www.youtube.com/watch?v=B7jvpVeAvd0

Indien je geïnteresseerd bent in een lidmaatschap van onze vereniging of meer informatie wilt ontvangen, neem dan contact op met Petra Couvreur, via onze contact pagina.