Afgelopen week is ons team afgereisd naar Marokko, voor onze eerste Operatie Glimlach-missie in het ziekenhuis van Guercif. Er zal veel worden geopereerd én getraind. Operatieassistent Albertine Schmüll vertelt over haar ervaringen.
Onze reis begint met wat strubbelingen: we staan wel een uur voor de balie op Schiphol voordat alle koffers ingecheckt zijn. In Casablanca blijkt een teamlid twee dezelfde instapkaarten te hebben, dus geen instapkaart voor Nador. Gelukkig is Rachid bij ons, onze steun en toeverlaat die Marokkaans spreekt en er voor zorgt dat alles toch in kannen en kruiken komt.Eenmaal aangekomen in Nador moeten álle 18 koffers open en moeten we uitleggen waar alles voor gebruikt wordt. Meteen een goede oefening voor mijn Frans. De wijzers van de klok geven inmiddels 03.30 uur aan als we de bus instappen die ons naar onze plaats van bestemming brengt: Guercif. Om 04.30 uur komen we aan bij onze kamers voor de komende twee weken. Een uur later gaan we eindelijk slapen. De volgende morgen worden we om 9 uur weer in het ziekenhuis verwacht voor de screening van patiënten. De eerste middag voeren we al vijf operaties uit onder lokale verdoving. Het is heel gezellig met het team en het Marokkaanse eten is waanzinnig lekker!
Twee dagen later
We zijn klaar! 18 operaties gedaan. Wel moesten we het werk gisteren en vandaag twee keer onderbreken omdat de acute OK die wij ook gebruiken, nodig was voor een spoedkeizersnede. Dat betekent dat wij er héél snel uit moesten. Er is vandaag ook een reanimatie op die spoed OK, die helaas niet goed is afgelopen.
Een volgende dag Vandaag is in één woord een gekkenhuis. Nog nooit zó hard gewerkt. Maar tegelijkertijd ook zo veel lol gehad en waardering gekregen voor ons werk. Aan het einde van de dag opereren we vier patiënten tegelijk, twee op de OK en twee in het kamertje er voor. Er zijn nauwelijks instrumenten meer over en ook de sterilisatieafdeling kan niet tegen ons tempo opwerken. Om 21.30 uur zijn we thuis en sluiten we de dag af met heerlijk avondeten: kip met geroosterde amandelen in sinaasappelsaus.
Dokters van de Wereld samen met vrijwilligers van de Rode Halve Maan
Later die week
Vandaag gaat de logistiek veel beter. We hebben de sterilisatiemethode van het ziekenhuis gedeeltelijk overgenomen en het lokale team neemt onze manier van werken over: samen zijn we een fantastisch team. Bij de sterilisatie van instrumenten krijgen we hulp van vrijwilligers van de Rode Halve Maan, een lokale partnerorganisatie, zo van straat geplukt. Normaal staat voor de opleiding tot sterilisatieassistent drie jaar. Dus logisch dat het even wennen is voor hen, maar nu gaat het fantastisch. Aan het einde van de dag staat de teller op 20 operaties en zijn we om 19.00 uur klaar. Er was een aantal patiënten bij met grote brandwonden, veroorzaakt door ernstige ongelukken met butagastankjes. In totaal zijn er tot nu toe al 600 mensen gescreend. Het OK-programma voor volgende week is voor een groot deel al volgepland. Het belooft ook een drukke week te worden, waarin we ook tijd vrijmaken om onderwijs te geven aan de lokale medische staf.
