De oorlog in Syrië is deze maand tien jaar oud. Miljoenen mensen zijn het geweld ontvlucht, een aantal daarvan komt in Nederland terecht. Drie jaar geleden spraken wij met Hamzah, die toen twee jaar in Nederland woonde. Hij studeerde tandheelkunde en werkte daarnaast als tolk bij ons Zorgcafé. Tijd voor een update.
Leuk om je te spreken. Hoe gaat het nu?
Het gaat goed! Ik ben nu 5,5 jaar in Nederland en inmiddels werk ik al anderhalf jaar als tandarts bij een leuke praktijk in Zaandam. Dat bevalt me goed, ik heb heel vriendelijke collega’s en een fijne baas. De baan die ik in Syrië had willen hebben, doe ik nu hier. En ik leer nog steeds, ik doe cursussen om nieuwe behandelingen te kunnen geven.
Kun je jouw ervaring bij het zorgcafé ook kwijt in je huidige baan?
Bij het zorgcafé werkte ik echt als tolk tussen patiënt en arts. Ik legde de problemen aan de arts uit in het Nederlands, dit was erg goed voor mijn taalontwikkeling. Wel heb ik geleerd hoe je met patiënten praat, en hoe je naar hen luistert.
Je bent 5 jaar in Nederland. Waar ben je trots op?
Alle doelen die ik voor mezelf had gezet heb ik behaald. Mijn leven heb ik hier opgebouwd, en ik word steeds minder vaak als vluchteling gezien. Het interview van drie jaar geleden heb ik even teruggelezen, en het is grappig om te zien dat ik nu andere dingen belangrijk vind dan toen. Reizen bijvoorbeeld. Hier heb ik nooit de mogelijkheid toe gehad. Nu ik officieel Nederlander ben, heb ik tijdens mijn vakanties eindelijk de vrijheid om de wereld te ontdekken. Mijn baan geeft me veel voldoening, en ik merk dat ik steeds nieuwe dingen wil leren, cursussen wil volgen en ervaring wil opdoen. Ooit wil ik mijn eigen praktijk openen, hier of in het buitenland.
Het buitenland, is dat Syrië?
Als ik kijk naar de huidige situatie denk ik van niet. Terugkeren nu is sowieso onmogelijk, het is er te onveilig. Stabiliteit in mijn leven is belangrijk, in Syrië vind ik dat niet. Ik voel me thuis op de plek waar ik blij ben, en dat is niet persé waar ik vandaan kom. In Syrië durfde ik soms niet naar buiten, of met anderen te praten. Hier in Nederland ben ik tevreden.
Als je wel in Syrië was gebleven, hoe had jouw leven er dan uit gezien?
Dan was ik ook tandarts geweest. Samen met mijn broer zou ik een eigen praktijk hebben. Hij is specialist in kindertandheelkunde en woont nu in Duitsland. In Syrië is het normaal dat je, als je goede cijfers haalt op de middelbare school, een baan kiest waarmee je veel geld kunt verdienen. Mijn vader is cardioloog, mijn broer is tandarts. Ik zat te twijfelen over een economische studie, maar mijn broer heeft me enthousiast gemaakt over het tandartsenvak.
Als jij het voor het zeggen had, wat zou jij dan veranderen in Syrië?
Vrijheid van meningsuiting voor alle Syriërs. De vrijheid om te praten met wie en waarover je wilt. Alleen als je vrij denkt kun je jezelf ontwikkelen, en dromen. In Syrië is het bereiken van dromen moeilijk, je wordt onderdrukt door het systeem. Er is geen ruimte om na te denken over wat je zelf wilt en wat je belangrijk vindt. Ik denk dat een land alleen kan ontwikkelen als mensen er kunnen doen wat ze willen en de kans krijgen hun doelen te bereiken. Hopelijk komt Syrië ooit op dat punt.
Heb je tips voor vluchtelingen die nieuw in Nederland aankomen?
Jazeker, ik heb er een aantal. De eerste: ga wonen waar je wilt wonen. Als je weet wat je wilt, zoek dan hulp bij het bereiken van die doelen. Twee: leer de taal spreken, daar wordt alles gemakkelijker en begrijpelijker door. Ook belangrijk: integreer en maak vrienden. Doe iets wat je leuk vind en leer daar mensen kennen. Bij mij werkte dat goed, mijn vrienden gaan met me om om wie ik ben, niet om waar ik vandaan kom. En de laatste: blijf niet te lang thuis. Ga erop uit en verken de omgeving, verdien iets bij met een baantje en leer mensen kennen. Zo word je zo snel mogelijk zelfstandig.
Wat kan Dokters van de Wereld doen voor deze groep?
Het zorgcafé is erg belangrijk. Veel nieuwkomers spreken de taal niet, en hebben moeite met het bespreken van hun problemen. Ze worden op een andere manier behandeld dan ze gewend zijn. Mensen informeren over hoe het Nederlandse zorgsysteem werkt is erg belangrijk. Hoe communiceer je met een huisarts?
Veel nieuwkomers hebben vreselijke dingen meegemaakt en kampen met psychische klachten. Deze groep moet goed worden geïnformeerd, en geholpen daar waar dat kan. Vooral traumabehandelingen zijn snel nodig, eigenlijk al zodra ze voet over de grens zetten. Het wegnemen van angst en onzekerheid zorgt ervoor dat ze zo snel mogelijk zelfstandig worden.