Het internationale netwerk Dokters van de Wereld werkt in heel Europa aan toegang tot gezondheidszorg voor vluchtelingen. De komende dagen beschrijven we onze hulpverlening en vertellen we de verhalen van de mensen die we tegenkomen.

Man (36) reizend met zijn vrouw, drie kinderen en meerdere gezinnen.

“We woonden in Homs maar een paar jaar geleden moesten we daar weg door de oorlog. Ons huis was ingestort. We vertrokken naar Damascus maar de oorlog kwam steeds dichterbij. Toen er een bom in onze woonkamer terecht kwam hebben we besloten het land te verlaten. Hij was niet ontploft, maar ik was gewond aan mijn schouder en knie. De rest van ons gezin was ongedeerd. We wisten dat het een kwestie van tijd zou zijn tot er wel iets mis zou gaan.
We zijn tussen Syrië en Turkije legaal de grens over gegaan. In Izmir hebben we rondgevraagd waar we met een boot verder konden reizen. Geen moeilijke opgave want het is daar big business. Reizen door Macedonië en Servië was heel zwaar. Soldaten en politie praten niet met je, iedereen schreeuwt naar je. “Doorlopen, wachten, stop.”
Nergens is een plek waar je veilig bent, waar je kunt slapen. Als je eten krijgt is het niet van de regering maar dankzij vrijwilligers en NGO’s. En op sommige plekken moet je soldaten omkopen om uit de rij te komen."

Kroatië

In Kroatië zijn verkiezingen geweest en heeft de huidige regering geen mandaat om beleid te maken met betrekking tot de vluchtelingencrisis. Ook moeten we afwachten of Dokters van de Wereld België toestemming krijgt om hulp te verlenen in dit land. Er zijn verschillende kampen ingericht op de route van Servië naar Slovenië waar verschillende NGO’s aan het werk zijn. Dokters van de Wereld België staat in contact met het Center for Peace Studies uit Kroatië, die de situatie in de verschillende kampen monitort en vrijwilligers in een van de kampen heeft.

Tsjechië

Hier is het grootste probleem toegang tot gezondheidszorg in de opvangcentra. Dit wordt bemoeilijkt door de grote aantallen mensen, de taalbarrière en wederzijds wantrouwen. Er worden vrijwilligers ingezet om mensen te begeleiden en psychologisch te ondersteunen.

Griekenland

In Athene blijft Dokters van de Wereld Griekenland medische hulp en medicijnen verstrekken aan de vluchtelingen die in het stadion Galatsi wachten op de mogelijkheid tot doorreizen. Huisartsen, kinderartsen, gynaecologen, orthopeden en een dermatoloog verlenen basale medische zorg.

In de haven van Kavala, waar veel mensen arriveren vanaf de eilanden op weg naar Athene, geeft een team van Dokters van de Wereld Griekenland basiszorg.

Op Lesbos worden per week 1350 tot 1900 consulten gedaan, op Chios zo’n 350 tot 500 per week. Vrijwilligers uit  Nederland en Spanje staan Dokters van de Wereld Griekenland bij om in de officiële en niet officiële kampen hulp te bieden.

In Idomeni (bij de grens met Macedonië) zijn veel mensen gestrand en de situatie is erg onduidelijk. Mensen met “ongewenste nationaliteiten” worden geweigerd bij de grens en teruggestuurd. Deze mensen kwamen terug in het kamp en verzamelden zich bij de grens. De spanningen liepen hoog op. Het aantal mensen dat in het kamp verbleef, nam sterk toe.

Hongarije

Voordat de Hongaars-Kroatische grens sloot werden ongeveer 6000 mensen geholpen door onze Hongaarse partner Menedek. Zij kregen informatie over asielprocedures in Hongarije, er werd bemiddeld tussen de politie en de migranten en ze werden begeleid naar kinderbescherming en juridische bijstand. De grootste groep is doorgereisd naar Oostenrijk. In November is de grens met Kroatië gesloten, treinstations aan de grens zijn gedeeltelijk afgesloten en aan de grenzen en in luchthavens wordt streng gecontroleerd.

Italië

In 2015 zijn alleen al in de haven van Calabrië meer dan 27.900 immigranten gearriveerd. Dokters van de Wereld heeft in november een verkennende missie uitgevoerd om te onderzoeken of er hulp kan worden geboden in deze regio.

Nederland

Hier werken we samen met het Rode Kruis op de noodopvanglocaties Heumensoord, Ter Apel, Kaatsheuvel en Veldhoven ‘s. We bemannen ‘s avonds en in de weekenden de medische hulpposten.

Door de langdurige asielprocedure worden mensen veel verplaatst van locatie naar locatie. Het onduidelijke toekomstperspectief begint voor mensen mentaal te veel te worden. NGO’s en professionals uit het veld werken samen om dit aan te pakken en de GGZ medewerkers draaien overuren om zoveel mogelijk mensen zorg te kunnen verlenen

.