Om dit vak goed uit te kunnen oefenen moet je kunnen loslaten
Maar liefst 29 keer ging Joop de Vries (72) mee op missie met Dokters van de Wereld. Afgelopen lente was haar laatste voor Operatie Glimlach, naar het Haydom Lutheran Hospital in Tanzania. Joop stond als medisch coördinator de chirurgische teams bij tijdens de missies. Deze taak heeft ze in Haydom met succes volbracht. Ze heeft zichzelf letterlijk overbodig gemaakt. Haar lokale collega’s hebben het helemaal van haar overgenomen.
Training van medisch personeel is een belangrijk onderdeel van Operatie Glimlach. Nederlandse chirurgen opereren tijdens de missies samen met hun lokale collega’s kinderen en jongeren met ernstige verwondingen. Met het uitbreiden van de skills van lokale artsen en verpleegkundigen wordt de zorg duurzaam verbeterd. De Tanzaniaanse artsen zijn daardoor steeds meer in staat operaties zelfstandig uit te voeren.
Aanspreekpunt
“Ik ben in 2011 met mijn eerste missie begonnen”, vertelt Joop. “Eerst naar Bangladesh, daar zijn we zeker een keer of vijf geweest op verschillende locaties. Verder ben ik in Sierra Leone geweest, in Vietnam, Marokko. In totaal dus 29 missies. Mijn hoofdtaak was ervoor te zorgen dat ons team en het lokale team samen echt een team werden. Dat de verstandhouding zodanig was dat men goed met elkaar kon werken. Verder zorgde ik ervoor dat alles goed gecoördineerd was. Dat de mensen hun werk konden doen. Ik was het aanspreekpunt, ik regelde alles wat ze graag wilden doen.”
Werk volbracht
Joop deed haar werk zo goed dat de tijd nu is gekomen om haar functie neer te leggen. De lokale artsen hebben veel overgenomen van de coördinatie en voorbereidingen. Er is een meer gelijkwaardig partnerschap ontstaan met Haydom in de uitvoer van het chirurgische training programma. Daarbij heeft het ziekenhuis ook veel kunnen digitaliseren. “De laatste twee jaar werd al duidelijk dat mijn lokale collega’s het over kunnen nemen. Dat bewijs heb ik gezien. Toen ik begon liep ik altijd met twee volle tassen vol papieren rond. Met name de screening van de patiënten was altijd een drukke dag. Alles moest geregistreerd worden in de database. Dat kostte heel veel tijd. Nu was het totaal anders. Alles is gedigitaliseerd. Ik had dit keer aanzienlijk minder werk te doen. Ik hoefde me helemaal niet te bemoeien met de database.”
Tekst gaat verder onder de video
