De Wereldgezondheidsdag staat dit jaar in het teken van Universal Health Coverage: goed toegankelijke gezondheidszorg, die (financieel) bereikbaar is voor iedereen. Mensen mogen nooit voor de keus gesteld worden om geld te besteden aan óf goede gezondheidszorg óf andere basis benodigdheden.
Dokters van de Wereld werkt vanuit dezelfde missie: maak gezondheidszorg beschikbaar en toegankelijk voor iedereen, ongeacht leeftijd, ras, nationaliteit of status. In ons werk met kwetsbare groepen zien we knelpunten op het gebied van informatie, organisatie en financiering.
Mooi resultaat
We zien regelmatig wat het betekent als gezondheidszorg niet goed toegankelijk is. Tijdens onze chirurgische missies in bijvoorbeeld Tanzania en Sierra Leone, behandelen we vooral kinderen en jongvolwassenen met een schisis (hazenlip) of mensen met littekens na brandwonden. De lokale ziekenhuizen beschikken vaak over onvoldoende materiaal en te weinig goed opgeleid personeel. We trainen daarom artsen en assistenten om de operaties en nazorg zelf uit te kunnen voeren. In februari zagen we in Sierra Leone een vrouw met een totaal verminkt gezicht omdat zij nooit was behandeld voor brandwonden die zij 20 jaar geleden opliep. Al die jaren verborg ze dit uit schaamte. Door de aanwezigheid van het team van Dokters van de Wereld kon zij geopereerd worden en het resultaat was heel mooi. Ze was hier enorm dankbaar voor.
Ernstige complicaties
Ook dichtbij, in Nederland, is de ‘Universal Health Coverage’ niet gegarandeerd. Zo mag iemand die hier zonder verblijfspapieren verblijft zich niet verzekeren en geen betaald werk verrichten. Hoe kan hij of zij haar tandartsbehandeling betalen? Dit geldt ook voor andere kwetsbare groepen die op of onder de rand van het bestaansminimum leven, zoals daklozen. Een onbehandelde ontstoken kies kan pijnlijke en ernstige complicaties veroorzaken, met oplopende kosten voor behandeling daarvan. We bepleiten een goed toegankelijke zorg, tandartsbehandelingen horen daar ook bij.
Universeel recht
Naast financiële barrières zien we ook veel onbekendheid met de mogelijkheden voor ongedocumenteerden om zorg te krijgen. Zo weten zorgverleners en ongedocumenteerden zelf vaak niet dat het universele recht op zorg ook voor hen geldt. En dat er een financiële regeling bestaat. We informeren ongedocumenteerde migranten over de reguliere zorg. En bemiddelen met zorgverleners. Zodat ongedocumenteerden zelf hun weg kunnen vinden en tijdig gezondheidszorg krijgen. De WHO-dag is een goed moment om opnieuw te beseffen dat het recht op zorg een universeel mensenrecht is: bedoeld voor ieder mens en niet een privilege voor slechts een kleine groep.
